Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از گاردین، تغییرات در لایحه ایمنی آنلاین برتیانیا، پلتفرم‌هایی مانند «تیک توک»( TikTok) را برای محافظت از کاربران نوجوان و جوان در برابر آسیب یا صدمات ناشی از چالش‌های آنلاین موظف می‌کند. بر اساس تغییرات اعمال شده در این لایحه، به شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی دستور داده می‌شود تا از کودکان در برابر مواجهه با شیرین کاری‌ها و چالش‌های خطرناک در پلتفرم‌های خود، تحت تغییراتی در لایحه ایمنی آنلاین محافظت کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این قانون صریحا به محتوایی اشاره می‌کند که «تشویق، ترویج یا دستورالعمل‌هایی برای چالش یا شیرین کاری که به احتمال زیاد منجر به آسیب جدی می‌شود» را به‌عنوان نوع محتوایی که افراد زیر ۱۸ سال باید از آن محافظت کنند، ارجاع می‌دهد.

« TikTok »به دلیل محتوای فعالیت‌هایی که جرات زیادی می‌خواهد و حتی برخی فعالیت‌های خطرناک مرگبار مانند چالش خاموشی، که کاربران را تشویق می‌کرد تا خود را خفه کنند، و چالشی که کاربران را تشویق می‌کرد تا از بالای جعبه‌های شیر ناپایدار بالا بروند، مورد انتقاد قرار گرفته است. این اپلیکیشن چنین کارهاو  بدلکاری‌های آسیب زننده که می‌تواند به ویژه برای کودکان بسیار خطرناک باشد را از پلتفرم خود ممنوع کرده است، با دستورالعمل‌های این پلتفرم دیگر اجازه «نمایش یا تبلیغ فعالیت‌ها و چالش‌های خطرناک» را نمی‌دهد.

لایحه  تغیرات در ایمنی آنلاین همچنین شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی را ملزم می‌کند که به طور پیشگیرانه از دیدن پرخطرترین اشکال محتوا مانند مطالب تشویق کننده به خودکشی و خودآزاری توسط کودکان جلوگیری کنند. ممکن است شرکت‌های فناوری ملزم شوند از اقداماتی نظیر «کنترل سن» برای جلوگیری از دیدن چنین مطالبی توسط افراد زیر ۱۸ سال استفاده کنند.

در تغییر دیگری در قانون، که انتظار می‌رود در سال جاری به قانون تبدیل شود، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی باید اقدامات کنترل سنی سخت‌تری را برای جلوگیری از دسترسی کودکان به فیلم خلاف منافی عفت ارائه کنند. سرویس‌هایی که هرزه‌نگاری را در سایت‌های خود منتشر می‌کنند یا اجازه می‌دهند، نیزباید معیارهای بررسی سن «بسیار مؤثر» مانند ابزارهای تخمین سن را که سن افراد را از روی عکس سلفی تخمین می‌زنند، معرفی کنند.

اصلاحات دیگر شامل الزام «ناظر ارتباطات آفکام» (Ofcom، سازمان تنظیم‌کننده مقررات رسانه‌ای بریتانیا، برخی از حوزه‌های اصلی که آفکام بر آن نظارت می‌کند استانداردهای تلویزیون و رادیو، پهنای باند و تلفن، پلت‌فرم‌های اشتراک‌گذاری ویدیوی آنلاین، طیف بی‌سیم و خدمات پستی است.) به ارائه راهنمایی برای شرکت های فناوری در مورد حمایت از زنان و دختران آنلاین است. «آفکام»  که بر اجرای این قانون را پس از لازم الاجرا شدن نظارت خواهد کرد، ملزم به مشورت با کمیسر آزار خانگی و کمیسر قربانیان در هنگام تهیه راهنما خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که صدای قربانیان منعکس می شود.


این لایحه به روز شده همچنین به اشتراک گذاری تصاویر محرمانه در انگلیس و ولز را جرم انگاری می کند. در یک تغییر بیشتر، پلتفرم‌ها باید از کاربران بزرگسال بپرسند که آیا می‌خواهند از محتوایی که خودآزاری یا اختلالات در خورد و خوراک یا محتوای نژادپرستانه را ترویج می‌کند، اجتناب کنند یا خیر. پس از اجرایی شدن این قانون، نقض قوانین جریمه ۱۸ میلیون پوندی را در پی خواهد داشت. در شدیدترین موارد، «آفکام» می‌تواند پلتفرم‌ها را مسدود کند.

کیدرون، همکار و فعال در زمینه ایمنی آنلاین کودکان، گفت که این یک روز خبر خوب برای بچه‌ها بود. دولت همچنین تأیید کرد که در حال اتخاذ تغییراتی است که به خانواده های داغدیده امکان دسترسی آسان‌تر به تاریخچه رسانه‌های اجتماعی کودکان فوت شده را می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

قانون سخت‌گیرانه نروژ برای انتشار عکس در شبکه‌های اجتماعی | فرانسه و انگلیس هم پیروی می‌کنند

پل اسکالی، وزیر فناوری بریتانیا، گفت که دولت قصد دارد این لایحه را به «استاندارد جهانی» برای حمایت از کودکان آنلاین تبدیل کند: دولت اجازه نخواهد داد که زندگی کودکان ما هر زمان که آنلاین می شوند به خطر بیفتد. چه از طریق مواجهه با سوء استفاده یا مشاهده محتوای مضری باشد که می تواند تأثیر مخربی بر زندگی آن‌ها داشته باشد.

کد خبر 770679 برچسب‌ها شبکه های اجتماعی حقوق کودکان شبکه‌ اجتماعی انگلیس کودکان تکنولوژی (فناوری) بريتانيا

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: شبکه های اجتماعی حقوق کودکان شبکه اجتماعی انگلیس کودکان تکنولوژی فناوری بريتانيا رسانه های اجتماعی ایمنی آنلاین پلتفرم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۵۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند

حسین قره: آقایان در تلویزیون که خیال خودشان را راحت کرده‌اند، انگار وقت و زمان و گوش و چشم سایر حواس و قوای فاهمه و... که مخاطبان دارند، مِلک حضرتشان است و تصمیم و کنترلش با خودشان نیست، اخیراً هم که دیگر تبلیغ نمی‌سازند، در واقع خود آگهی‌ها به سریال وسط فوتبال و سریال و... تبدیل شده است، شاید مخاطب یادش برود که داشت چه می‌دید و البته دیده شده بعضی از مواقع خود پخش هم یادش رفته و رفته‌اند برنامه بعدی.

تلویزیون شفاف‌سازی کند

اگر مخاطب تلویزیون باشید گاهی آن قدر تبلیغات طولانی است که نسبت به زمان پخش و قیمت ثانیه و دقیقه تبلیغات در تلویزیون این شائبه برایتان پیش می‌آید که صداوسیما در شکل کلی سهام‌دار آن کالا و خدمات است؛ چون واقعاً خارج توجیه است، مثلاً فرض بفرمایید یک نوعی از چرخ‌گوشت (تعمداً اسم و اصل برند و کالا را نمی‌گویم) هست که شما هر وقت تلویزیون را روشن کنید اول تبلیغ‌کنندگان آن را می‌بینید. اگر یک برند برنامه بلندمدتی داشته باشد که هر خانواده ایرانی (حدود ۲۵ میلیون خانوار) یکی از این وسیله را داشته باشند، حتی اگر ۸۰ درصد سود حاصل از هر دستگاه را صرفه تبلیغات تلویزیونی کند باز هم باتوجه‌به ساعات پخش در میان‌برنامه‌ها یا بین نیمه‌های فوتبال و... توجیه اقتصادی ندارد، آخر تبلیغات حاصل عدد و رقم است، یک برند این میزان از سود را هزینه می‌کند تا این میزان از بازار هدف محصولاتش را بخرند، آخر تک‌محصولی که بازار جهانی هم ندارد، این همه تبلیغ را با چه توجیه اقتصادی انجام می‌دهد. مگر اینکه مثلاً در آغاز سال با بخش آگهی تلویزیون یک قرارداد کلی بسته شده باشد که مثلاً N هزار ساعت بخش در سال به قیمت N میلیارد تومان و گرفتن دو نوع تخفیف، یکی از بابت این که کالا موردبحث تولید ایرانی است و حمایت از بازار داخلی است و دیگر اینکه چون قرارداد موردی نیست و کلی و سالانه است.

همین‌جا چند سرفصل وجود دارد که می‌شود درباره آن صحبت کرد. یک اینکه تقریباً قریب به‌اتفاق تبلیغات این چنینی را چند بازیگر و احتمالاً یک شرکت تبلیغاتی می‌سازند، پرسش اول این است، آیا محدودیتی و رانتی خاص برای سازندگان تبلیغات وجود دارد یا نه تصادفاً این اتفاقات رقم خورده است.

دوم اینکه اگر محدودیتی نیست آیا چنین شرایطی برای همه تولیدکنندگان ایرانی وجود دارد. اگر چنین است آیا تلویزیون فراخوانی عموماً داده است که شرایط برای همه کالاها و همه بازارها و خدمات وجود دارد و می‌توانند از این بستر استفاده کنند. اگر این فراخوان داده شده و اگر شرایط برای همه یکسان است، در بازار تولید داخلی هیچ برند دیگری تمایل به این همه ساعت پخش ندارد؟ که این خود چند سرفصل دیگر را باز می‌کند که آیا برندها و تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده‌اند که همین میزان هم هزینه کردن در تلویزیون گران است و بازگشت سرمایه ندارد چرا که سرمایه گران‌بهای اجتماعی تلویزیون ریزش داشته است.

فقط یک نکته دیگر می‌ماند که در شرایط اجتماعی امروز و مسئله زنان به کار با مداقه نیاز دارد، آقایان ابتدا و میان و انتهای بعضی از برنامه‌های گفت‌وگومحور درباره زنان، تبلیغاتی را نشان می‌دهند که دغدغه زنان خانه‌دار این سرزمین خلاصه می‌شود در پوره سیب‌زمینی، این هم سطح سلیقه و دغدغه و بلندنظری، واقعاً خود حماسه است. (تأکید می‌کنم که آن تبلیغات می‌تواند در برنامه‌های آشپزی و یا سرگرمی محور پخش شود؛ ولی بعد از هر برنامه‌های منظور است.)

دوباره و بلکه شاید دوباره باید تأکید کنم که صداوسیما به دلیل اختصاص بودجه ملی - که امسال ۲۴ هزار میلیارد تومان به آن اضافه شده است - باید نسبت به تمام کنش‌ها و واکنش‌ها، برنامه‌سازی‌ها، تولیدات و... پاسخگو به ملت باشد. اگر تلویزیون خصوصی بود یا همچون شبکه نمایش خانگی منبع مالش از بخش خصوصی تأمین می‌شد، این همه تأکید لازم نداشت و آقایان جبلی و جلیلی که بر مسند و صندلی یگانه رسانه ملی نشسته تکیه زده‌اند باید برای تک‌تک اقدامات پاسخگو باشند.

هنرمندان و فاجعه تبلیغات در شبکه نمایش خانگی و سینما

همان‌طور که همه می‌دانیم، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان و... حوزه سینما چشم و دل از تلویزیون بریده‌اند و به سینما و شبکه نمایش خانگی پناه برده‌اند و ناگفته نماند که هنرمندان ترازی هم چشم و دل از همه چیز شسته‌اند و در سکوت نشسته‌اند. شاید توجیه بسیاری این است که «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل». به‌هرتقدیر کار ما قضاوت نیست و هر که هر چه خود می‌خواهد همان می‌کند؛ اما نکته کجاست، در شبکه نمایش خانگی و سینما که بخش خصوصی دستی در تولید آن دارد برای تأمین هزینه یا نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که نیتش سود کم و حضور در خلق هنر است و یا نه سرمایه‌گذاری که مثل هر تجارت و بازار و صنعتی به دنبال سود مکفی و به‌اندازه سرمایه است. بماند که هر کدام باشد مهم نیست مهم ارائه هنرمندانه تبلیغات در آثار است. این مسئله و پدیده هم مختص ما نیست، همه جهان گرفتار این نوع تولید تبلیغات هستند. این چرخه که باید کالای تولیدشده به دست مصرف‌کننده برسد و آن را مصرف کند که چرخه تولید دوباره بچرخد، هر چه هست فعلاً سرنوشت این عصر است؛ اما نوع ارائه آن بسیار مهم است.

تبلیغات گل درست حتی گرفتاری بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ معاصر بوده و هست. به‌خاطر دارم در یک نشست کارگردان فقید و بزرگ تئاتر جهان، پیتر بروک در زمان بخش یکی از جسورانه‌ترین آثارش (مهابهاراتا) در تلویزیون همین مشکل را داشته که هر ۱۵ دقیقه آن فیلم تئاتر قطع و برنامه به بخش آگهی می‌رفته است. این قطع حس و حال و هوا برای یک فیلم تئاتر و مخاطب و تولیدکنندگان آن عذاب‌آور بوده و پیتر بروک صحبت می‌کند و از سرمایه‌گذاران و گروه‌های تبلیغاتی می‌خواهد که اطلاعاتشان را در آخر و حتی تیتراژ بیاورند؛ ولی حس تماشاچی را در میانه اثر قطع نکنند. (نقل به مضمون عرض کردم؛ چون سال‌ها پیش این ویدئو را دیدیم.)

قاعده سریال ها و پخش‌های جهانی و تلویزیون‌ها خصوصی این است که هر ۲۰ دقیقه فرصتی یک تا دودقیقه‌ای به آگهی داده شود؛ اما اینکه در سریالی که هنرمندان برجسته در آن هستند به درودیوار آن تبلیغات چسبیده باشد و حتی در یک سریال مثلاً ساختمان مرکزی شرکت تبلیغ‌کننده دیده شود... (باز هم تأکید می‌کنم که از ارائه مصداقی واقعی پرهیز دارم) دیگر فاجعه گل درشتی است و از خارج از عرف تمام درس‌های تبلیغات است و قطعاً به ضدتبلیغ تبدیل می‌شود.

تبلیغات در عصر جدید با هنر گرافیک که هنری بصری است گره می‌خورد، مختصر و موجز و متناسب و با احترام به شعور مخاطب. اینکه در همه جای یک سریال نمای نزدیک بازیگر و سرش باشد و پشت سرش فلان شامپو که واقعاً ضدتبلیغ است. یکی از شروط استمرار یک هنر احترام به مخاطب است و هنرمندان آفرینشگر نباید اجازه دهند که تبلیغات غیرهوشمندانه و گل درشت به اعتبار آنان ضربه بزند.

توجه به تولید ملی و بهره‌مندی تولیدکنندگان که سالانه میلیون‌ها نفر از خدماتشان استفاده می‌کنند کار بسیار خوبی است، تبلیغات چنین پدیده‌ای است، اما استفاده در حد فوق ابزار و بی‌احترامی به مخاطب را باید خود هنرمندان فکری برایش بکنند. هنرمندانی که کار تبلیغات می‌کنند باید سرمایه‌گذاران را توجیه کنند که چه چیزی برای آنان مناسب است. تن‌دادن تمام به خواسته سرمایه‌گذار که احتمالاً خواسته‌ای داشته و اصرار دارد که در چنین شرایط اقتصادی پر ماجرایی سرمایه‌گذاری‌اش حداکثر سود را داشته باشد باید با قواعد هنر هم بخواند، برای اعتبار برندی که ساخته است حداقل بپذیرد که ارائه هنرمندانه کالا و خدمات برندش برای شرکت و تجارتش سودی بلندمدت خواهد داشت.

تبلیغات محیطی که در اختیار سینما و شبکه نمایش خانگی است هم یکی از سرفصل‌هایی است که می‌توان درباره آن نوشت که در این کوتاه نوشته نمی‌گنجد.

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902705

دیگر خبرها

  • کشور‌های مختلف برای محافظت از کودکان چه کردند؟
  • ساعت پخش زنده بازی لیورپول و تاتنهام‌ از تلویزیون + شبکه ۳ و پخش آنلاین
  • تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند
  • «هفت» دوباره روی آنتن
  • عمو پورنگ با «لالایی» بازیگر می‌شود / جزئیات پخش سریال عمو پورنگ در شبکه نمایش خانگی
  • این شبکه اجتماعی برای کاربرانش بازی راه‌اندازی کرده است!
  • جای خالی معلمان ماهر مجازی
  • عمو پورنگ با «لالایی» به شبکه نمایش خانگی می‌آید
  • ممنوعیت تیک‌تاک به «شکاف اینترنت» سرعت می‌بخشد
  • «هفت» از امشب روی آنتن می رود /موضوع سینمای‌ جنایی